Witte vlekken in kranten

In het laatste jaar dat de Democratische Partij aan de macht was, werd de druk op de media verder opgevoerd. In april 1960 stelde het parlement een speciale onderzoekscommissie – Tahkikat Komisyonu – in. Deze commissie kon willekeurige vertegenwoordigers van de media aan een verhoor onderwerpen en tot een gevangenisstraf veroordelen. Dikwijls moesten kranten artikelen op gezag van deze censuurcommissie schrappen. Zulke besluiten werden vaak op het laatste moment genomen – vlak voordat een kranteneditie van de drukpers rolde. Omdat een redactie vaak niet in staat was op de plaats van het gewraakte artikel een ander verhaal te publiceren, kwam het regelmatig voor dat de krant ‘witte vlekken’ vertoonde. Een omstandigheid die ook jaren later nog van toepassing was. Zo werden in de jaren 90 van de vorige eeuw artikelen en illustraties van een editie van het pro-Koerdische dagblad Yeni Politika (Nieuwe Politiek) op last van de openbare aanklager door censuur getroffen. De redactie van Yeni Politika – die op het punt stond gedrukt te worden – kon weinig anders dan de blanco plekken waar de artikelen zouden verschijnen het ‘keurmerk’ Sansürlüdür ofwel ‘gecensureerd’ te geven.